مراحل ذکر شده رایج ترین سیستم مرحله بندی پارکینسون است ، اما گاهی اوقات از سیستم های مرحله بندی دیگری نیز استفاده می شود.

برای فرد مبتلا به پارکینسون گزینه‌های درمانی مختلفی موجود است. البته، درمان کاملی وجود ندارد؛ ولی داروها و گاهی جراحی می‌تواند مؤثر باشد.

ورزش و تمرین بدنی از التهاب موجود در مغز کم می کند. از آن جایی که بیماری پارکینسون، اثرات منفی می گذارد بر روی ذهن و حافظه، ورزش و تمرین بدنی اهمیت زیادی پیدا می کند.

اختلال شناختی موجود:  اگر قبل از تشخیص پارکینسون مشکلات حافظه و خلقی داشتید ، ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل بیشتر باشد.

مرحله ۱ خفیف ترین شکل پارکینسون است. در این مرحله، ممکن است علائمی وجود داشته باشد، اما به اندازه کافی شدید نیستند که با کارهای روزانه و سبک زندگی کلی تداخل داشته باشند.

درمان مریضی پارکینسون خفیف نسبت به پیشرفته آسان‌تر است. معمولاً در این بیماری می‌توان با استفاده از داروها به میزان زیادی علائم بیماری را کنترل کرد.

خلاصه این که، افراد مبتلا به بیماری پارکینسون باید استرس را از خود دور کنند. استرس و هیجان، خود یکی از دلایل چه چیزی باعث بیماری پارکینسون می شود بروز التهاب و آسیب های طولانی مدت در سراسر بدن می باشد.

آزمایشات تصویربرداری و آزمایش خون برای تمایز بین این دو بیماری استفاده می شود.

ورزش ، پیشرفت بیماری پار کینسون را دستخوش تغییر می کند ؛ ولی برای حفظ کیفیت زندگی ، الزامی می باشد.

در این جا به برخی از روش هایی که افراد به پارکینسون در تهران یا دیگر شهر های ایران باید برای فعال بودن انجام دهند اشاره خواهد شد:

جنسیت: مردان یک و نیم برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به پارکینسون هستند.

علائم غیر حرکتی علائم حرکتی مانند سفتی عضلات و لرزش بیشتر برای ارزیابی پیشرفت بیماری پارکینسون استفاده می شود. با این حال، علائم غیر حرکتی نیز رایج است.

به خاطر داشته باشید که همه افراد تا شدیدترین مراحل پارکینسون پیشرفت نمی کنند. این بیماری می تواند در بین افراد بسیار متفاوت باشد.

مرحله ۵ پیشرفته ترین مرحله بیماری پارکینسون است (به اصطلاح به آن پارکینسون پیشرفته می گویند). سفتی پیشرفته در پاها همچنین می تواند باعث یخ زدن در هنگام ایستادن شود و ایستادن یا راه رفتن را غیرممکن کند.